Otwór jaskini położony jest na wysokości 2052 m npm w niewielkiej równoleżnikowej dolince przylegającej do północnej części szczytu Maja Kalata (2528 m npm). Jaskinia ma generalnie charakter obszernego starego meandra o długości ponad 600 m, stopniowo opadającego w głąb masywu i zbadanego dotychczas do głębokości 93 m.
Główny meander to korytarz o wysokości do 20 m i szerokości do 7 m , w stropie którego występują kominy osiągające wysokość co najmniej kilkudziesięciu metrów. Od środkowej części meandra odchodzi rozgałęziony system mytych korytarzy wznoszących się w górę masywu i wyeksplorowany dotąd do podstawy stromego komina. Dno jaskini pokryte jest różnego rodzaju osadami, zarówno gliniastymi jak i żwirowymi osiągającymi czasami w przekroju miąższość kilku metrów. Na niektórych fragmentach spągu korytarzy występują liczne nacieki grzybkowe tworzące specyficzne bardzo kruche pokrywy naciekowe. W najniższym zbadanym punkcie jaskini eksplorację przerwano nad kilkunastometrową studzienką z silnym przewiewem powietrza. Eksploracja możliwa jest również w górnych partiach w namierzonych kominach. Prawdopodobnie łączą się one z jaskiniami zlokalizowanymi w północnej części szczytu Maja Kalata na wysokości 2400 m npm w rejonie wielkiego leja krasowego o średnicy około 200 m.